اولین و بهترین راه پیشگیری از ابتلا به بیماری آبله مرغان، واکسیناسیون است. واکسن آبله مرغان در دو نوبت و دو دوز تجویز می‌شود .

پماد آلوویر در درمان زونا و درمان عفونت ناشی از آبله مرغان استفاده می‌شود. ممکن است پزشک برای آبله مرغان کودکان یا بزرگسالان آن را تجویز کند.

از زمانیکه واکسن آبله مرغان در دسترس قرار گرفت، بررسی ها همواره سالم و موثر بوده اند. عوارض جانبی عموما ً ملایم بوده و شامل قرمزی, درد، تورم کم و نادری بوده.

گرفتن آبله مرغان ممکن است بیش از یک بار اتفاق افتد، اما رایج نیست.

برس در درم ابریژن عمیق تر به درون بافت نفوذ می کند و امکان تجدید ساختار پوست را فراهم می کند. هر دو روش درمانی براى بهبود دادن اسکارهاى پوستى بسیار مؤثر هستند.

بگذارید یک شب بمانند و سپس آن ها را له کنید تا خمیری تهیه شود.

آبله‌مرغان همیشه جزو بیماری‌های خفیف و قابل درمان در نظر گرفته شده است. برای همین بسیاری از افراد ابتلا و پیشگیری از این بیماری را جدی نمی‌گیرند؛ درحالی که این بیماری فقط برای کودکان خفیف است و سلامتی بزرگسالان، زنان باردار و افراد پرخطر را تهدید می‌کند. برای بررسی عوارض و خطرات ابتلا به آبله مرغان در افراد پرخطر با «سید علیرضا ناجی» رئیس مرکز تحقیقات ویروس شناسی کشور و استاد تمام ویروس شناسی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی» به گفت‌وگو نشسته‌ایم که در ادامه مشروح این گفت‌وگو را می‌خوانید:

تماس و تنفس با قطره‌هاي‌ آبله مرغان بزرگسالان نی نی سایت ريز عطسه و سرفه فرد مبتلا در هوا

هر روز مجبوریم کارهای زیادی را انجام دهیم اما نمی‌دانیم چه پیش نیازها، ملزومات، مدارک، مراحل و نکاتی دارد.

استفاده از مطالب اختصاصی سایت نمناک در سایر رسانه ها فقط با کسب مجوز امکان پذیر است.

این سوال که آیا یا چگونه زخم‌های آبله مرغان را درمان می‌کنیم یکی از سوالات متداول در مطب ما است. بله، ما می‌توانیم آنها را درمان کنیم و انجام می‌دهیم.

استفاده از مخلوط سدر و ماست به همراه شاتره و گل ختمی حدود یک ساعت بر روی پوست، موجب کاهش خارش و حساسیت در بزرگسالان می شود و همچنین استفاده از روغن شترمرغ، روغن بابونه یا عصاره آلوئه ورا می تواند موج از بین رفتن جای آبله مرغان در پوست می شود.

برای تسکین وضعیت عمومی می توانید از داروی تب بر مصرف کنید.

آبله مرغان جنینی می‌تواند به مغز جنین آسیب زده و منجر به آنسفالیت، میکروسفالی، هیدروسفالی، کم توانی ذهنی، آسیب به چشم «از بین رفتن آتروفی بینایی، آب مروارید و...» شود. همچنین ممکن است جنین به سایر اختلالت عصبی مانند آسیب‌ به طناب نخاعیه و نقص‌های حرکتی و حسی دچار شود.